Aktualności

W większości kraju warunki pogodowe ostatniej jesieni nie sprzyjały pracom polowym i niewiele było dni, które pozwalały je wykonać – była to raczej istna partyzantka. Jesień i początek zimy naznaczone były opadami i wilgocią, bez ujemnych temperatur, co wydłuĹźyło wegetację roślin i pozwoliło na powolny, ale swobodny wzrost chwastów. Po zimowej lustracji zbóĹź ozimych moĹźna stwierdzić, Ĺźe plantacje z optymalnych terminów siewu zachwaszczone są w niewielkim stopniu tylko tam, gdzie jesienią przeprowadzono zabiegi herbicydowe. Na pozostałych polach chwasty zimujące rozwijały się bez przeszkód i miały do tego dogodne warunki. Najsilniejsze zachwaszczenie widoczne jest na plantacjach bez ochrony herbicydowej zarówno z optymalnych, jak i opóĹşnionych terminów siewu. Tam, gdzie wiosenna aplikacja herbicydu jest pierwszym zabiegiem ochronnym przed chwastami, zdecydowanie konieczna jest szybka reakcja. Nie moĹźna bowiem dopuścić do rozwoju chwastów, które w okresie wczesnej wiosny szybko wzrastają. Gatunki zimujące wcześniej ruszają niĹź zboĹźa i pozostawione na polu stają się silnie konkurencyjne w walce o składniki pokarmowe i tę walkę wygrywają. Poza tym starsze chwasty są trudne do wyeliminowania, poniewaĹź są mniej wraĹźliwe na herbicydy, przez co trzeba je traktować coraz wyĹźszymi ich dawkami. Silne zachwaszczenie podnosi koszty ponoszone na ochronę i powoduje obniĹźkę plonu.

Stan zachwaszczenia upraw trzeba ocenić z końcem tego miesiąca lub na początku marca, by sprawdzić, jakie gatunki dominują i oszacować ich liczebność. Po lustracji dobiera się odpowiedni program walki z chwastami. Ich eliminację trzeba zacząć moĹźliwe wcześnie, gdy tylko warunki pogodowe pozwalają na wjazd w pole. Wprawdzie istnieje program póĹşnego odchwaszczania zbóĹź ozimych, ale lepiej walczyć z chwastami jak najszybciej, a z wersji „póĹşnej” ochrony korzystać w ostateczności.

Na plantacjach nieodchwaszczanych jesienią najgroĹşniejsze dla upraw są chwasty zimujące. Obok chabra bławatka, tasznika pospolitego, tobołków polnych zagroĹźenie stanowią teĹź: miotła zboĹźowa, przytulia czepna, mak polny, uciążliwy jest fiołek polny