Za wczesnym siewem przemawia również fakt, iż groch musi przejść proces jarowizacji. Prawidłowe przejście tego procesu wpłynie na niższe osadzanie pierwszych kwiatów oraz istotnie przyspieszy kwitnienie. Dlatego z siewem grochu nie należy zbyt długo zwlekać. W późniejszym okresie wzrostu sytuacja nie wygląda już tak dobrze. Gdy groch ma wysokość ok. 20 cm, może ulec uszkodzeniom mrozowym już w temperaturze -2,5 st. C, a w okresie kwitnienia przy - 2 st. C.

MIĘDZY ZBOŻEM A RZEPAKIEM

Odpowiednie umiejscowienie grochu w strukturze zasiewów jest jednym z tych elementów uprawy grochu, który decyduje o wielkości otrzymanego plonu, a w rezultacie o wpływach do budżetu gospodarstwa. Groch w strukturze zasiewów powinien przypadać po zbożach. Za takim ułożeniem płodozmianu przemawia kilka ważnych czynników. Pierwszy z nich wynika z faktu, że po zbożach stanowisko jest odpowiednio wyczerpane ze składników pokarmowych oraz wolne od chwastów. Występujące po zbożach samosiewy nie stanowią większego problemu i można je skutecznie zwalczyć.

Kolejnym czynnikiem przemawiającym za umiejscowieniem w strukturze zasiewów grochu po zbożach jest złamanie niekorzystnego zbożowego płodozmianu, z którym nadal mamy w Polsce do czynienia. Należy pamiętać, aby unikać uprawy grochu po roślinach okopowych, szczególnie tych, które były uprawiane na oborniku. Uprawa grochu po roślinach uprawianych na oborniku sprawi, że roślina nadmiernie wytworzy części wegetatywne, będzie wylegać, co nie sprzyja zawiązywaniu nasion. W konsekwencji otrzymany plon będzie niższy od zakładanego. Z podobną sytuacją będzie miał do czynienia rolnik, gdy nie zachowa zalecanej trzy-czteroletniej przerwy w uprawie grochu po nawożeniu obornikiem. Ponadto należy pamiętać, aby zachować czteroletnią przerwę w uprawie grochu na tym samym polu. Uprawiając groch, należy unikać jego uprawy po rzepaku, gdyż walka z samosiewami tej rośliny jest dość trudna i nie zawsze skuteczna w uprawie grochu. Ze względu na szybki zbiór groch jest bardzo dobrym przedplonem dla takich roślin, jak: jęczmień ozimy, rzepak ozimy, pszenżyto ozime oraz pszenica ozima.