Na wiosnę powinno się wykonać jedynie zabieg korygujący. W praktyce często okazuje się jednak pierwszym w ochronie przed chwastami. Tak jest również na wielu plantacjach w tym sezonie. Zdecydowanie jak najszybciej trzeba wyruszyć na pola z herbic
W większości kraju warunki pogodowe ostatniej jesieni nie sprzyjały pracom polowym i niewiele było dni, które pozwalały je wykonać – była to raczej istna partyzantka. Jesień i początek zimy naznaczone były opadami i wilgocią, bez ujemnych temperatur, co wydłużyło wegetację roślin i pozwoliło na powolny, ale swobodny wzrost chwastów. Po zimowej lustracji zbóż ozimych można stwierdzić, że plantacje z optymalnych terminów siewu zachwaszczone są w niewielkim stopniu tylko tam, gdzie jesienią przeprowadzono zabiegi herbicydowe. Na pozostałych polach chwasty zimujące rozwijały się bez przeszkód i miały do tego dogodne warunki. Najsilniejsze zachwaszczenie widoczne jest na plantacjach bez ochrony herbicydowej zarówno z optymalnych, jak i opóźnionych terminów siewu. Tam, gdzie wiosenna aplikacja herbicydu jest pierwszym zabiegiem ochronnym przed chwastami, zdecydowanie konieczna jest szybka reakcja. Nie można bowiem dopuścić do rozwoju chwastów, które w okresie wczesnej wiosny szybko wzrastają. Gatunki zimujące wcześniej ruszają niż zboża i pozostawione na polu stają się silnie konkurencyjne w walce o składniki pokarmowe i tę walkę wygrywają. Poza tym starsze chwasty są trudne do wyeliminowania, ponieważ są mniej wrażliwe na herbicydy, przez co trzeba je traktować coraz wyższymi ich dawkami. Silne zachwaszczenie podnosi koszty ponoszone na ochronę i powoduje obniżkę plonu.
Stan zachwaszczenia upraw trzeba ocenić z końcem tego miesiąca lub na początku marca, by sprawdzić, jakie gatunki dominują i oszacować ich liczebność. Po lustracji dobiera się odpowiedni program walki z chwastami. Ich eliminację trzeba zacząć możliwe wcześnie, gdy tylko warunki pogodowe pozwalają na wjazd w pole. Wprawdzie istnieje program późnego odchwaszczania zbóż ozimych, ale lepiej walczyć z chwastami jak najszybciej, a z wersji „późnej” ochrony korzystać w ostateczności.
Na plantacjach nieodchwaszczanych jesienią najgroźniejsze dla upraw są chwasty zimujące. Obok chabra bławatka, tasznika pospolitego, tobołków polnych zagrożenie stanowią też: miotła zbożowa, przytulia czepna, mak polny, uciążliwy jest fiołek polny
